شرح حال تحصیلکردگان غیاثکلا(اولین تحصیلکرده شیخ ملاحسین خرقه‌پوش)

با شروع این وبلاگ در آذر 1389 ، بگونه‌ای برنامه‌ریزی شده بود تا ابتدا شرح‌حالی از اماکن معنوی و روحانی غیاثکلا بهمراه  فعالیتها و تلاشهای اهالی در آن مکانها ، ارائه شود و پس از آن به ذکر و توصیف اهالی روستا ( اعم از اموات و بازماندگان ) پرداخته شود . 

تا اینجا طی لیست‌های متعدّد ، اسامی اهالی غیاثکلا ذکر شد و در خصوص سطح تحصیلات و موقعیت شغلی و اجتماعی آنها بسیار کوتاه ( درحد یک کلمه) اشاره شد .

اینک برآنیم تا با جمع آوری اطلاعات از شرح‌حال تحصیلکردگان و چهره‌های شاخص عیاثکلا بتدریج زندگینامه تحصیلی و فعالیتهای اجتماعی هر کدام را در نوشتارهای مستقل ، به آگاهی برسانیم .

بدیهی است چنین امر مهمی نیازمند اجازه و همکاری زعمای روستا و منسوبین ایشان میباشد .   

اولین تحصیلکرده غیاثکلا         

مسلّم است که در سال 1250 شمسی تعداد افراد باسواد در غیاثکلا ، از تعداد انگشتان دست تجاوز نمیکرد .
یعنی در هر خانواده فقط یکنفر توان خواندن قرآن و نوشتن نام خود را داشت . در این میان وجود یک تحصیلکرده ، نه تنها این روستا را مفتخر از حضور خویش مینمود بلکه روستاهای همجوار واطراف نیز میتوانستند به این عالم مباهات نمایند .

خوشبختانه در آنزمان کربلایی شیخ ملا حسین  (فرزند حاج محمد سلطان خرقه‌پوش) بعنوان اولین تحصیلکرده ، دروس حوزوی را تا لمعه خوانده بود .

نامبرده از همان طفولیت تخت تعلیم پدر‌بزرگ (شاه احمدسلطان) و پدرش (حاج محمدسلطان) ، با انگیزه ناشی از عشق سرپرستان خود به علم و اجتهاد ، بگونه ای پرورده شد تا آرزوهای پدران خویش را به منصه ظهور برساند . بنابراین تا سن 12 سالگی قرآن و خواندن متون فارسی را نزد جدّ و پدرش فراگرفت و جهت ادامه تحصیل علوم دینی رهسپار بارفروش (بابل) شد و در مدرسه کاظم بیک ، از محضر اساتید آنزمان بارفروش همچون ملامحمداشرفی و شیخ محمدحسن بارفروشی(شیخ‌کبیر) و حاج‌ ملامحمدحمزه بارفروشی (شریعتمدار) و شیخ نصراله جویباری ، بمدت 10 سال تا پایان لمعه را ، تلمذ نمود و چون شرائط ادامه تحصیل برای او مهیا نبود لذا به روستا بازگشت و علاوه بر پاسخ  پرسشهای دینی و احکام  مراجعه‌کنندگان از اهالی روستاهای همجوار و اطراف به امور ثبتی ازدواج و معاملات نیز می‌پرداخت . شیخ ملاحسین منبری نبود ولی در نشستهای پای منبر بطور غیر رسمی  موعظه مینمود . و چون پسرش شیخ یوسف نیز از علوم حوزوی تا سیوطی را نزد پدر آموخته بود و از طرفی به اعتبار صوت خوشی که از آن برخوردار بود ، پس از موعظه‌ شیخ ملا حسین ، از ذکر مصیبت و مداحی شیخ یوسف نیز استفاده می‌شد .