مسجد احرار غیاثکلا

همانطور که وجدان آدمیان عضوی است که از اعتبار قدسی برخوردار است . شهرها و روستاها نیز به عنوان یک موجود زنده ، دارای عضو مقدسی هستند که ما آنرا مسجد مینامیم . بدیهی است مسجد وجدان بیدار هر محلّه و دیاری تلقّی میشود .

بعضی روستاها در کنار مسجد و یا در جای دیگر از وجود خود ، دارای اماکن متبرکه مانند امامزاده  میباشند . با اینکه سایت اوقاف آمل برای روستای غیاثکلا امامزاده مظفر (ع ) را ثبت نموده است  اما در این روستا نشانی از امامزاده وجود ندارد و بطور یقین اشتباه میباشد . کما اینکه چنین اشتباهی در سایت راسخون بابت اعلام امامزاده فضل (ع) برای روستای همجوار زیارکلا صورت پذیرفته است .

ساخت اوّلین مسجد روستا را کسی از اهالی غیاثکلا بخاطر ندارد ولی اوّلین مسجد را افراد شصت سال به بالا قطعاً دیده‌اند .

زیرا روی تابلوی منصوبه بر سردرب مسجد تاریخ تأسیس 1320 ثبت شده است .

امّا بزعم افراد 80 یا 70 ساله که خوشبختانه در قید حیات میباشند ،  ثبت سال 1320شمسی برای تاسیس مسجد صحیح نمیباشد . جون آنها مسجد اولیه را درسن طفولیت وکودکی به یاد دارند و اگر واقعاً سال تاسیس مسجد 1320 باشد آنها میبایست تاسیس مسجد را به وضوح دیده باشند .

با جمع‌بندی اطلاعات پراکنده میتوان سال تأسیس اولین مسجد را به سال 1295 تخمین زد .

اوّلین مسجد  5*5 به وسعت 25 متر که در سمت غربی دارای  ایوان و تراسی بزرگ بوده است و عده‌ای از اموات ( ازجمله پدر و عمّه و عیال‌ا‌‌وّل مرحوم دایی ابراهیم علیپور) در آن مدفون میباشند .

در اینکه چه کسی و یا چه کسانی مبادرت به ساخت مسجد نمودند اطلاعی در دست نیست . لیکن اینگونه متصوّر است بانیان مسجد اولیه ، فرزندان میرزاغیاث (جدّ علیپورها) که از ساکنان اصلی من بوده‌اند ، باشند . زیرا اولین دفن شدگان در ایوان مسجد از منسوبین آنها بوده است ، و هم موارد مرتبط با وقفیاّت مسجد ، مشترکاً مابین فرزندان علی و جهان (یعنی مشهدی ابراهیم علیپور و حاج ابوالقاسم قاسمی ) بوده و هنوز هم در نسلهای بعدی ادامه دارد  . شایان ذکر است که علی و جهان نسبت برادر وخواهری داشته‌اند و نام پدرشان آقابرار غیاث بوده است .

درسال ۱۳۴۵ مسجد با پیشگام شدن مرحوم حاج ابوالقاسم قاسمی(غیاثی) و کمک مالی و تلاش بدنی مردم آبادی ، بمساحت ۱۲۰ متر بازسازی شد بگونه‌ای که خشت مسجد در کاله سرشته و پس از پخت ، با زحمت بسیار یه آن مکان انتقال یافت .

مسجدموصوف تا اواخر سال ۱۳۵۵ برقرار بود تا اینکه با پیگیریهای مرحوم محمدیاقرجالوی‌نژاد و کربلایی محمّدعلی فرجی ضمن نوسازی و مقداری تعریض ، تغییراتی در ارتفاع سقف و تعویض درب و پنجره ایجاد شد . پس از اتمام ساخت مسجد درسال 1357 (بحبوحه انقلاب اسلامی ایران) به پیشنهاد (مرحوم جالوی‌نژاد) نام آن احرار گذاشته شد و با این نام افتتاح گردید و تاکنون این نام منحصر به فرد بر تارک مسجد جلوه‌گری مینماید .

 

گفتنی اینکه به هنگام افتتاح مسجد ، ترتیبی اتّخاذ شد تا از اجتماع مردم برای افتتاح مسجد بهره برداری شده و تحت لوای آن ، راهپیمایی و تظاهرات ضد رژیم شاه انجام پذیرد . بدین شکل که افتتاح چند مسجد از مساجد روستاهای همجوار را بطور همزمان انتخاب نموده و یا دعوت مرحوم حجة‌الاسلام نوروزی (اوّلین نماینده آمل درمجلس) و همراهی دیگر روحانیون و دانشجویان و تحصیلکردگان آن روستاها ، بصورت گروهی و دسته‌جمعی از این روستا به روستایی دیگر اعزام شده و ضمن آن شعار میدادند .

بفاصله ۲۰ سال بعد از انقلاب بدلیل افزایش جمعیت ، و  عدم تناسب گنجایش مسجد با جمعیّت ، عدّه‌ای از اهالی مؤ‌‌من و پر همّت روستا ، در سال ۱۳۷۵ به تشویق و ترغیب سایرین پرداخته و با جمع آوری وجوه از قاطبه اهالی (اعم از مهاجر و مجاور) و یهره‌برداری از توان جسمی و تخصصی و فنّی افراد در زمینه ساخت و تجهیز مسجد ، بنای کنونی مسجد از نو ساخته و در روز سه‌شنبه  مورّخ  1376/9/25شمسی مصادف با روز فرخنده نیمه شعبان طی جشن و مراسمی مفصّل افتتاح گردید .  

شاخصترین‌ چهره‌هایی که در این راستا ، از هیچ کوشش و دوندگی فروگذار نبودند و بی‌شائبه تلاش نمودند ، مرحوم حاج علی‌آقا غیاثی و حاج کریلایی‌حسین غیاثی و حاج محمّدرضا علیپور  بودند .

  

مرحوم حاج علی آقا غیاثی ، هنگام اوج و کوران ساخت مسجد دار فانی را  وداع گفت و در خاطره و قلب مردم روستا جاودانه گشت .

 

افرادی بودند که از ابتدای شروع کار تا انتها بصورت تنگاتنگ با سه نفر نامبردگان فوق همراهی نموده و بدون اجرت و مزد در مرحله ساخت (بنّایی و کمک بنّایی) و نیز نماکاری و سیم‌کشی و لوله‌کشی و تجهیز مسجد حضور چشمگیر داشتند . حاج رمضان علیزاده ، حاج سیّدجلیل کریمیان و حاج علی غیاثی و حاج برارجان جال و حاج نعمت فرجپور و کربلایی حسن آزادوار و ....از جمله این افراد بودندکه انشاءاله مأجور باشند .

ضمناً تلاش توأم با فداکارای برادر  ابوذر علیپور اسپاهی که کار یدی و جسمانی فراتر از جثّه و توانش ٬ نقل مجالس بود و اگر حتّی خود او آنروزها را از یاد ببرد ٬ کوشش شبانه‌روزی‌ اش برای اهالی ، مثال زدنی باقی خواهد ماند.

با مراجعه به لیستهای موجود در خصوص کمکهای مالی جمع آوری شده ارقام ذیل مشهود است :

جمع وجوه گردآوری شده 18،478،490 تومان بوده که 15،769،000 تومان آن مأخوذه از 169 نفر سرپرستان خانوار محلّی (اعمّ از مجاور و مهاجر)  و 1،130،000 تومان آن بهای زیورآلات اهدایی 78 نفر از بانوان روستا و 1،129،490 تومان آن کمکهای متفرقه خارج ازمحلّ  و 450،000 تومان بهای اجناس اهدائی میباشد . که بیشترین مبالغ مربوط به حاج کربلایی حسین غیاثی معادل 2،958،000 تومان و مهندس عزّت اله علیزاده معادل 1،410،000 تومان بوده است . شایان ذکر است که سومین رقم 440000 تومان و آخرین مبلغ 5000 تومان میباشد .

در حال حاضر وسعت مسجد معادل ۶۸۰ متر و دارای بالکن بمیزان ۹۰ متر میباشد . درب اصلی مسجد ازگوشه شمال غربی  ابتدا به کفش‌کن ورود مییابد و با گذشتن ازکنار آبدارخانه به داخل مسجد منتهی میگردد . درب دیگری در گوشه شمال شرقی مسجد وجود دارد که مدخل نسوان و بانوان به مسجد است . راه پله و راهرو جهت دستیابی به بالکن خارج از صحن و حیاط مسجد ازداخل کوچه سمت غربی مسجد میباشد .

تا دوسال قبل که مسجد دارای امام جماعت ثابت نبود ، نماز جماعت فقط در زمان تبلیغ ماه مبارک رمضان و ایّام فاطمیه و محرّم  به امامت مبلّغین مربوطه منعقد میگردید و در سایر اوقات اگر حضرت آیةالله الورع شیخ علی غیاثی حضور میداشتند که امامت به عهده آن معظّم‌له و در غیر اینصورت هر روحانی که در محل حضور داشت نمازگزاران به ایشان اقتداء مینمودند .

                                                                                                                                                                  

هم اکنون قریب دو سال است که حجّة الاسلام محمّدرمضانی امام جماعت ثابت مسجد میباشد و نمازهای چهارگانه (بجز نماز صبح) را اقامه مینماید .

 

شایان ذکراست که مکبّر ثابت و دائمی محلّ برادر عبدالواحدغیاثی میباشدکه علاوه بر این مسئولیّت آماده‌سازی و تنظیم دستگاههای صوتی و تصویری نیز با اوست .  

خطیب و مبلّغ تمامی دهه‌های محّرم و اغلب دهه‌های فاطمیه و صفر حضرت آیت‌الّه غیاثی و مبلّغ ماه مبارک رمضان بطور متغیّر هر ساله متفاوت میباشد .

تا کنون اگر ایّام فاطمیه مجالس روضه خوانی منعقد بوده است ، آن نیز با افاضات حضرت آیةالّه غیاثی صورت پذیرفته است .

در حال حاضر آقای ابوذر علیپور کلیددار مسجد است و به کلیه امور مسجد رسیدگی مینماید و قبل از ایشان طی سالهای متمادی آقای حاج علی برار غیاثی متولّی  مسجد بوده است .

 

بهنگام مراسم ماه رمضان قند وچای و پذیرایی شبهای احیاء از محلّ موقوفه مشترک مرحوم دایی ابراهیم علیپور  و مرحوم حاج ابوالقاسم قاسمی تامین میشود ٬ که اکنون فرزندان مرحوم (حاج کمال‌الدّین قاسمی و حاج محمّدرضا علیپور) آنرا پیگیری می‌نمایند .

در بقیه مواقع ماه رمضان و یا فاطمیّه و یا روزهای میلاد و وفات ائمه علیهم‌السّلام  پذیرایی و قند و چای از محلّ درآمد کرایه محلّ و ظروف مسجد تامین میشود .

آبدارخانه مسجد توسط آقایان حاج علی(اسماعیل) غیاثی و حاج محمّد شعبانی و حاج علی رمضانی اداره میشود . وآقای خیرعلی فرجپور در جمیع حالات همکاری نزدیک با عوامل فوق دارد .