وضعیت‌تحصیل‌پس‌ازانقلاب‌درغیاثکلا

با پیروزی انقلاب و برقراری نظام جمهوری اسلامی ، سیستم آموزشی در روستاها از سپاه دانش به نظام آموزشی رایگان تغییر یافت .

آموزش رایگان و اجباری تا قبل از سال 1353 شمسی در شهرهای ایران برای سطوح دبستان و دبیرستان کم وبیش وجود داشت . بدین معنی که در کنار مدارس خصوصی و مردمی ، مدارس دولتی نیز فعالیّت داشتند .

امّا از 1353 آموزش و پرورش در سراسر شهرها و بعضاً روستاهای بزرگ و با نفوذ  ، مطلقاً رایگان بود . و علاوه بر آن تغدیه رایگان نیز رایج گردید .

در سال 1354 با به تصویب رسیدن بند 2 مادّه 13  میثاق بین المللی حقوق اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی ، آموزش رایگان و یکنواخت به همه سطوح تحصیلی تا سطح دکترا  تعمیم یافت . و موضوع پیکار با بیسوادی از طریق گسترش کلاسهای اکابر  شتاب گرفت و بطور جدّی دنبال شد . 

پس از انقلاب طبق اصل 30 قانون اساسی ، دولت موظّف به فراهم ساختن امکانات و وسایل  آموزش و پرورش رایگان برای همۀ ملت تا پایان دورۀ متوسّطه گردید و برای گسترش تحصیلات عالی نیز ملزم به گسترش آن تا سرحدّ خودکفایی کشور  شد .

به یُمن این قانون از مهر 1358 شمسی ،  آموزگاران استخدامی آموزش وپرورش در دبستان غیاثکلا به تدریس پرداختند . تعداد معلّمین 2 نفر بود که در دو کلاس متشکّله از پایه های محتلف برحسب تعداد دانش‌آموز هر پایه تدریس مینمودند و درکنار این دو معلّم ، بک نفر مدیریت دبستان  را بعهده داشت و یکنفر نیز به امور خدماتی و نظافت میپرداخت . و هر گاه تعداد دانش‌آموزان در یک پایه به حدّ نصاب میرسید برای آن پایه کلاس مستقلّی تشکیل می‌گردید . که در این صورت ، ضرورت مییافت تا تعداد آموزگاران به سه نفر افزایش یابد .

در سال 1362 یکی از اهالی غیاثکلا بنام اسماعیل قاسمی به درجه رفیع شهادت نائل آمد و از آنجا که وی اوّلین شهید روستا بود (و طی سالهای51 تا 54 شاگرد همین دبستان بود) لذا در سال 1363 نام دبستان به اسم وی مزیّن گردید و با کد سازمانی 24718008 در آموزش وپرورش کشور به ثبت رسید .

مدیریت این دبستان تا سال 1371 بعهده آقایان حسن روشن و محسن فرجپور و ناصر الماسی بوده است . قابل ذکر است که آقای محسن فرجپور (فرزند مرحوم جانعلی) از اهالی همین روستا و نامبردگان دیگر از سایر روستاهای آمل بوده اند .

پس از ایشان در حال حاضر بمدّت 19 سال است که دبستان توسط یکی از اهالی غیاثکلا بنام نورعلی خرسندی اداره میشود و  وی  قبل از مدیریت مدرسه ، بمدّت دو سال در این دبستان آموزگار بوده است .

سه سال پس از مدیریت ایشان موضوع نوسازی مدرسه مطرح شد و اعضای انجمن اولیاء و مربیان بویژه آقای ناصر رمضانی (فرزند مرحوم حاج رمضان) که ریاست انجمن را بر عهده داشت آنرا پی میگیرند .

آقای ناصر رمضانی با کمک آقای رحیم علیپور یکی دیگر از اعضاء انجمن ، با جدّیت فراوان ابتدا با جمع‌آوری وجوه از خیّرین و اهالی محل ، احداث بنای جدید مدرسه را در محوطه جلوی دبستان بگونه‌ای آغاز میکنند که بتوانند با ساخت طبقه دوم آن ، مدرسه راهنمایی را نیز فعّال نمایند .  لیکن از آنجا که وجوه کمکهای مردمی کافی نبود و همچنین تلاش برای جذب بودجه و اعتبارات دولتی بی‌نتیجه ماند لذا ساختمان مدرسه بصورت یک طبقه پس از تاخیر زیاد در سال 1377  مورد بهره برداری قرار گرفت و تا کنون در سطح ابتدایی دائر میباشد .

در این 32 سال بیش از 120 نفر از اهالی خردسال غیاثکلا در این دبستان تحصیل نمودند که بسیاری از آنان درحال حاضر در مناصب و موقعیتهای موثّر جامعه نقش ایفاء مینمایند . 

قابل ذکر است طی این 30 سال با تشکیل کلاسهای نهضت سوادآموزی بسیاری از بزرگسالان روستا نیز سواد خواندن و نوشتن آموختند .